මතක නොකරන අමතක නොවන දවස! Part 1
අප්‍රේල් විසිහත අදට හරියටම අවුරුද්දයි. මතක නොකළත් හිතුවක්කාරව ඇවිත් සිත පාරන දවස. මා තිරිසනෙක් කළ... නෑ... නෑ... තිරිසනෙකුටත් වඩා...දැන් හිතෙනකොටත්.. හිරිකිතයි. කියන්නද... ඇයට කිව්වොත් මොනව වෙයිද... ඔහු අදත් මා සමඟ සාමාන්‍ය ලෙසින් හැසිරෙන්නේ සත්‍යය නොදන්නා නිසයි. දන්නේ මමයි...මම විතරමයි. මම නරක මිනිහෙක් නොවෙයි එදා මා කල ඒ දෙයේ තරම මට නොදැනෙන්න ඇත්තේ ආගමික දැනීම අතින්ද එය පිළිපැදීම අතින්ද මා සිටියේ බොහොම පිටුපසින් නිසාය. ආගමික පැත්තට වූ මගේ නැම්බුරුවීම වැඩිවෙත්ම මා කළ වරදේ බැරෑරුම්බව වැඩි වැඩියෙන් දැන්නට විය. සිත පාරන්නට විය. කාටවත් කියන්නත් බෑ කිව්වොත් මට කෙළ ගහයි. නොකිව්වොත් හිත පැලෙයි. චී... මන් වගේ මිනිහෙක්. මම තිරනයකට ආවා මම කියනවා. ඔබට කියනවා...ඕනෑ දෙයක් හිතාගන්න...මට කමක් නෑ සිත අකුරුකර මෙන්න මෙහෙම දිග අරිනවා.
කෑගල්ලෙ නතාශා
මේ ෆොටෝ එකේ ඉන්නේ නතාශා.මෙයාගෙ කඳට පිස්සු වැටුනු ගුරුවරයෙක් එක්ක එයා ඉස්කෝලෙදි කරපු වැඩ ගැන තමයි මේ කතාව
ඉ‍නෝකාට ගහපු බස් ජැක් එක
කොහොමද ජැක් එක ????
මගේ අක්ක දුලීක 1
මම වතුර එකක් බොන්න කුස්සියටගියා. . අපේ ගේ පිටිපස්සෙ තට්ටු දෙකේ ගෙයක් හදනව. ඒ ගේ හදන්නේ අපේ වත්තේ තාප්පෙට ගොඩක් ලං වෙන්න. ඒකෙ උඩ තට්ටුව හදල ඉවරය් තාම වහල ගහල නැහැ. මම් වතුර බොනගමන් ඒ පැත්ත බැලුව. මිනිහෙක් වහල උඩ නැගල අපේ ගේ පැත්ත බලාගෙන ඉන්නව මම දැක්ක. මට පෙනුනේ එමිනිහගේ ඔලුව විතරය්.
ඒ එක්කම රෙද්දක් ගසන සද්දෙ මම හිටපු තැන එළියෙන් ඇහුන. මම ජනේලෙන් එපත්ත බැලුව.අක්ක රෙදි වගයක් හෝදලා වැලට දානවා. මම දැනගත්ත අර මිනිහ බලන් ඉන්නේ අක්ක දිහා කියල.
ඒ එක්කම රෙද්දක් ගසන සද්දෙ මම හිටපු තැන එළියෙන් ඇහුන. මම ජනේලෙන් එපත්ත බැලුව.අක්ක රෙදි වගයක් හෝදලා වැලට දානවා. මම දැනගත්ත අර මිනිහ බලන් ඉන්නේ අක්ක දිහා කියල.
Subscribe to:
Posts (Atom)